Warning: Parameter 1 to wp_default_styles() expected to be a reference, value given in /home/users/alante/public_html/www/web39/wp-includes/plugin.php on line 600

Warning: Parameter 1 to wp_default_scripts() expected to be a reference, value given in /home/users/alante/public_html/www/web39/wp-includes/plugin.php on line 600
Kreatywność w rozwiązywaniu problemów

Kreatywność w rozwiązywaniu problemów

Dlaczego tak się dzieje, że przez długi czas zastanawiamy się nad problemem a kolejne pomysły nie przynoszą rozwiązania? Najbardziej frustrujące jest, gdy po czasie okazuje się, że przed nami ktoś już rozwiązał bardzo podobny problem i wystarczyło tylko tam sięgnąć. Właśnie w ten sposób poznałem praktyczną stronę TRIZ (Teorii Rozwiązywania Zadań Innowacyjnych).   Zacznijmy jednak od początku. Jedną z najsilniej wpływających na nas blokad w kreatywnym rozwiązywaniu problemów jest zjawisko inercji w myśleniu. Przykładem tego jest znane ćwiczenie z poprowadzeniem linii przez układ 9 kropek bez odrywania długopisu. Jeśli najpierw otrzymamy polecenie przeprowadzenia 5 linii przez wskazany układ, to w efekcie obramujemy zewnętrzne kropki. Wówczas mamy tylko 20% szansy na znalezienie rozwiązania, w którym te same punkty zdołalibyśmy połączyć zaledwie czterema liniami. Rozwiązanie to wymaga wyjścia poza schemat, jaki stworzyliśmy sobie w umyśle, wykonując wcześniejsze zadanie za pomocą pięciu linii. Co ciekawe, aż 60% badanych potrafiło znaleźć rozwiązanie dla 4 linii, gdy nie wykonywało poprzednio polecenia z pięcioma liniami.   •                  •                  •   •                  •                  •             Połącz kropki najpierw pięcioma liniami   •                  •                  • Ten znany eksperyment przybliża zjawisko inercji w myśleniu. Wcześniejsze doświadczenia podświadomie zawężają nasz obszar poszukiwań a często właśnie poza tym obszarem znajduje się rozwiązanie, które jest dla nas niewidoczne. Co ciekawe, im więcej doświadczenia posiadamy w danej dziedzinie, tym bardziej narażeni...
Sketchnote z pierwszej konferencji TRIZ

Sketchnote z pierwszej konferencji TRIZ

11 czerwca 2015 po raz pierwszy odwiedziła nasz kraj Karen Gadd, autorka „TRIZ for Engineers”, założycielka Oxford Creativity. Oto podsumowanie konferencji z jej udziałem. Autorką skechnote jest Monika...

TRIZ – znajdź proste rozwiązanie problemu

Henry Ford poskarżył się kiedyś Edisonowi, że tak wielki wynalazca mógłby naprawić swoją furtkę wejściową, ponieważ strasznie ciężko się ją otwiera. Edison odpowiedział, że nie zamierza niczego zmieniać, ponieważ każdy, kto wchodzi, otwierając furtkę, pompuje mu cztery litry wody ze studni do zbiornika na dachu posiadłości. Tego rodzaju wynalazki są charakterystyczne dla TRIZ, czyli zestawu narzędzi do zwielokrotniania pomysłowości. TRIZ to akronim, który można przetłumaczyć jako: „Teoria Rozwiązywania Problemów Innowacyjnych”. Warto wspomnieć o silnej synergii TRIZ z Lean, Kaizen oraz Six Sigma, bowiem dają one dobre rozpoznanie korzenia problemu, a TRIZ inspiruje do „sprytnego” rozwiązania. Korzyścią TRIZ są całe algorytmy dochodzenia do celu oraz nietuzinkowe narzędzia użyteczne w poszukiwaniu rozwiązań. TRIZ stworzony został prawie 70 lat temu. Początkowo służył tylko do rozwiązywania problemów technicznych, ostatnio jego narzędzia coraz częściej wykorzystywane są w marketingu, zarządzaniu czy nawet PR. Innowacyjne sukcesy osiągane przez Samsunga w ostatnich latach to w 100% zasługa TRIZ. TRIZ jest zestawem narzędzi, które najlepiej jest poznawać w sposób praktyczny – poprzez ćwiczenia na szkoleniach a także moderowane warsztaty do rozwiązywania konkretnych problemów. A teraz konkretny element – wśród całego zestawu narzędzi TRIZ znajduje się systematyczna analiza zasobów, jakie mamy do dyspozycji. Często istnieją w nas wewnętrzne blokady, które uniemożliwiają nam zauważenie możliwości tkwiących tuż pod naszym nosem. Fileas Fogg, bohater „W osiemdziesiąt dni dookoła świata”, tuż przed finałem swojej podróży staje przed trudnym problemem – skończył się węgiel w wiozącym go do Anglii parowcu. Zgodnie z zasadą – użyj tego, co masz pod ręką, decyduje się on na palenie pod kotłami drewnem z nadbudówek parowca. Zwykle nie wpadlibyśmy na taki pomysł, bo nadbudówki to bardzo drogie „paliwo”. Akurat w tym przypadku bohater powieści Verne’a nie musiał się jednak liczyć z pieniędzmi. Analiza zasobów...
Biografia Altszullera

Biografia Altszullera

Leonid Filkowski Tłum. J.Boratyński    (tekst upubliczniony za pozwoleniem J.Boratyńskiego)   Altszullera poznałem  w 1955 roku. Wrócił z Gułagu rok wcześniej. Do tego czasu widywałem go z „najładniejszą dziewczyną w Baku”. Jego mądra twarz zachowała się w mojej pamięci. Poznał nas ze sobą mój kolega z wydziału, który siedział z nim w Workucie. Zaprzyjaźniliśmy się i często spotykaliśmy się do 1979 roku, dopóki nie wyjechałem z ZSRR. Z jego opowiadań i opowiadań naszych bliskich znajomych złożył się cały, barwny obraz jego biografii. Urodził się w Baku w 1926 roku. Ojciec, dziennikarz, zachęcił go do literatury jeszcze w dzieciństwie. Henryk był członkiem kółka literackiego w Domu Pionierów. Przejawiał zainteresowanie literaturą SF i próbował pisać coś w tym gatunku.   W 1941 roku, kiedy zaczęła się wojna, Altszuller wstąpił do Szkoły Marynarki Wojennej. Po dziewiątym semestrze tej szkoły skierowano go do Podoficerskiej Szkoły Wojsk Piechoty, ale Altszullerowi to nie odpowiadało. Spędziwszy jakiś czas w Szkole Wojsk Lotniczych przeszedł do Wojsk Ochrony Chemicznej. Zostawszy sierżantem, już po wojnie, kontynuował naukę. Ukończył jako eksternista średnią szkołę i wstąpił na zaoczny wydział Przemysłowego Instytutu Naftowego. Według świadectwa znajomych, Altszuller nie lubił pustych, młodzieżowych wieczorynek, „zakrapianych”, z tańcami i śpiewem. Sam organizował wieczory, proponując każdemu uczestnikowi wystąpienie z jakimś referatem, z jakimś odczytem na jakiś temat. Na tych spotkaniach dochodziło do politycznych sporów i wtedy Altszuller występował z ostrą krytyką istniejącego reżimu. Wyrażał swoje myśli szczerze i odważnie. W rezultacie KGB w późniejszym okresie wykorzystało wszystkich uczestników tych spotkań jako świadków oskarżenia. Trójka młodych intelektualistów była jądrem tej grupy dyskusyjnej. To był Henryk Altszuller, Rafael Szapiro i trzeci, którego nazwałem „Abba”. Nie chcę po prostu mnożyć goryczy...