Barwiarka i TRIZ, czyli reminiscencje z III Maratonu TRIZ
Czy TRIZ może mieć zastosowanie w Utrzymaniu Ruchu? Czy nadaje się nawet do najprostszych urządzeń? Zobacz, co zaskoczyło Macieja Białkowskiego, kierownika serwisu z branży medycznej. O istnieniu równie egzotycznej rzeczy jak TRIZ nie miałem najmniejszego pojęcia, do zeszłego września, kiedy Szef – w związku z planami rozpoczęcia produkcji postanowił wysłać kilkoro z nas na szkolenie. Nawet w drodze na zajęcia miałem poważne wątpliwości czy sama idea, nie mówiąc o korzyściach płynących z metody – da się w ogóle zastosować w naszej niewielkiej, handlowej firmie. Zwłaszcza, że nawet mój własny, najbardziej techniczny dział, jakim jest serwis, skupia się głównie na przywracaniu urządzeń do oryginalnego, zamierzonego przez producenta stanu. Na żadne innowacje z zasady nie ma tu miejsca – no może poza jednym wyjątkiem: kiedy kończy się okres gwarancji, a problem lubi się powtarzać – dokonujemy niewielkich przeróbek by szanować swój czas i pieniądze klienta. Jedziemy na szkolenie TRIZ Tak czy inaczej nadszedł koniec września, a za nim październik – pojechaliśmy na szkolenie. Prowadzący, poprosił nas uprzednio o przygotowanie krótkiej relacji z problemów, z którymi stykamy się w codziennej pracy lub życiu – tak by mogły one posłużyć, jako ćwiczebny materiał dla wszystkich uczestników i nas samych. Z własnej praktyki przykładów miałem aż nadto, ale wybrałem zdarzenie z jednego ze szpitali, gdzie pracuje barwiarka, którą zainstalowaliśmy kilka lat temu. Zdj. Przykładowa barwiarka, czyli karuzelowy automat barwiący, źródło: marfour.com.pl Czy jest barwiarka? To niezbyt skomplikowane urządzenie służące do zabarwienia preparatów tkankowych w celu ułatwienia rozpoznania diagnostycznego podczas obserwacji pod mikroskopem. Lekarz oglądający preparat dzięki barwnemu kontrastowi szybciej i łatwiej rozpoznaje elementy i stan tkanki oraz poszczególnych komórek. Sama barwiarka...
Porównanie SCAMPER i TRIZ
Porównanie scamper i triz from Michal Halas Zwięzłe przedstawienie narzędzi kreatywnych – SCAMPER oraz spośród narzędzi TRIZ: 40 zasad wraz z macierzą rozwiązywania sprzeczności technicznych (Most TRIZ). SCAMPER – wprawdzie mały i lekki, ale znacznie efektywniejszy jest TRIZ. Wybór zależeć będzie od miejsca zastosowania: jednorazowe problemy SCAMPER, przy częstym rozwiązywaniu trudnych problemów –...
Doświadczenie zabija innowacyjność? Stażysta wymyślił lepsze rozwiązanie niż inżynier
Dziękuję redakcji portalu Puls HR za publikację tego artykułu. TRIZowi słusznie należy się promocja w naszym kraju. Michał Hałas bezpośredni link do artykułu: http://www.pulshr.pl/przemysl/doswiadczenie-zabija-innowacyjnosc-stazysta-wymyslil-lepsze-rozwiazanie-niz-inzynier,38504,0.html Obrazek dzięki uprzejmości Oxford Creativity...
Samolot Mosquito i lekcja innowacyjności
zdj. Wersja bombowa De Havilland DH.98 Mosquito. Źródło: artus-motor.com De Havilland DH.98 Mosquito to jedna z najsłynniejszych konstrukcji drugiej wojny światowej. Zestrzelenie bombowca Mosquito liczono myśliwcom Luftwaffe podwójnie. Bombowiec, mimo że nie uzbrojony, po prostu uciekał Messerschmittom. Co wyróżniało ten samolot, który rozpoczął jako bombowiec, ale był używany jako myśliwiec, samolot myśliwsko-bombowy i rozpoznawczy, a po wojnie nawet jako torpedowy? Tajemnica niezwykłej uniwersalności i osiągów leżała w nietypowej technologii konstrukcji. zdj. Samolot wyścigowy DH.88 Comet z 1934 roku – zwycięzca wyścigu z Londynu do Melbourne w Australii. Tu po raz pierwszy de Havilland wykorzystał technologię zastosowaną później w Mosquito. Źródło: youtube.com Nowator i wizjoner Powstanie Mosquito przypisać można wyłącznie uporowi jednego człowieka. Mimo kilkukrotnego odrzucania oferty budowy tego niezwykłego samolotu Geoffrey de Havilland (1882-1965) wielokrotnie przekonywał do swojego pomysłu decydentów z Ministerstwa Lotnictwa, aż pomysł chwycił. Kłopotem w podjęciu decyzji o zleceniu produkcji tych samolotów było przekonanie wśród najwyższych decydentów Ministerstwa Lotnictwa, że era drewna w produkcji samolotów dawno minęła. Wszystkie samoloty bojowe były już wówczas produkowane z metalu. Dla tych ludzi technologia drewniana definitywnie zakończyła się krótko po pierwszej wojnie światowej. To, czego nie potrafili zrozumieć, to myśl, że za krzywą rozwoju metalowych konstrukcji szykuje się kolejna krzywa – materiałów kompozytowych. Skorupowa konstrukcja Mosquito ze sklejki warstwowo laminowanej na betonowym kopycie była zwiastunem późniejszych kompozytów z użyciem włókien węglowych i szklanych. Chemoutwardzalne żywice do dzisiaj są i były w przypadku Mosquito osnową wytrzymałości lekkich konstrukcji kompozytowych. Propozycje de Havillanda składane w 1936 i 1938 zostały odrzucone. Wizjoner nie został zrozumiany. Zdj. Krzesło ze sklejki. Sklejka może być dowolnie kształtowana, ponieważ kolejne nakładane warstwy są cienkie i elastyczne. Po utwardzeniu...